26.02.2016

اسماعیل تیمور

از فتنه ِ دوران ،  دل در بَری گم کرده ام ؛ که در آن آرامم بود

در این پهنه ، سالها ست ، افغانستان مویه دارم.  سر زمینی که  من و پدرو پدر کلان هایم  را ، یک گیتی ناز در جهان ، شناسه بود ؛ به آزاده گی ، به انسان دوستی ، به صلح وبا همی و به هزارتا خوبی دیگر .

یک آغوشِ گرم ، شادمانی گم کرده ام ، یک گل زمین لبخند ومهر وبه هم  پیوسته گی را.

از کابل زیبا تا کندهار و بلخ و هری  وبامیان و همه جا ،  " خدای مو راوله " ، " خوش آمدی " ، " خوش کیلدینگیز " صفای دل و آرامش خاطر بود و از شاه بیت های نقش شده  به روی پشتی و متکا و بالش ِمهمان خانه ها ش ، عطرخوش ِ مهربانی و همدیگر فهمی ، می بارید .  

از قدوم دوستان معمور شد ، کاشانه ام – خانه ام فانوس ، مهمان شمع و من پروانه ام

خوش آمدی که خوش آمد مرا ز آمدنت – هزار جان گرامی فدای هر قدمت

جشن استقلال ، نوروز ، گل نارنج و انار و سنجد و ده ها گل جشن دیگر ، موسیقی ، تیاتر ، ورزش ، شخصیت های تاریخی  فرهنگی ، اثر های بازمانده از دوران کهن ، رشته  های همدلی ما  را ، تاروپود،  شانه می زد. 

 " دا مو د بابا وطن " ، " وطنم کشور من ، جان منی " ،  یک  سر زمین صدا و یک افغانستان طنطنه بود .

زمین اش سخاوت می کرد ، به گندم ، به پنبه ، به میوه ، به بذل ِ هر آنچه که فرزندان اش را ، قامت استوار می داشت .  تولید 195 میلیون مربع تکه  ، به روی یک سال ، در چهل سال پیش از امروز ؛  واقعیت کار خانه های بافنده گی و بیان  سر زنده گی ، کشوریست که تمکینِ به خود داشت و تقدیرِ خود، خود می نوشت .

رویای من ، وصلِ دو باره ،  به همان ارزش ها و ساختن کشوری به روی همان ارزش های است که افغانستان دیروز را ، در صف دیگر کشور های جهان سر افراز و یگانه و پر افتخار داشته بود . ماُمنی چنین خواهم .

پاینده باد افغانستان

 

*

هموطنانی که خواسته باشند میتوانند نوشته های شان را برای نشر در این سلسله  به ما بفرستند.
نشانی ایمیل آسمایی :
Afghanasamai@aol.com

*

پیوندهای مرتبط با موضوع:

- ورود به صفحهٔ‌ویژهٔ این سلسله

- بحث روی موضوع در فیسبوک

نوشتارهای منتشره در این سلسله :

(۱) - شامل آهنگ: اوباما و رویای افغانی- نیروی نگرش

(۲) -  حمید عبیدی: آيا ميتوانيم يک «روياي قابل تحقق افغاني» داشته باشيم؟

(۳) - عبدالرحمان مجددی- «رویای قابل تحقق افغانی»

(۴)- عمران راتب: «رؤیاهای من برای افغانستان»

(۵) - یعقوب ابراهیمی : «من به حد اقل های می اندیشم»

(۶) - عباس فراسو: چه گونه میان رویا و واقعیت پُل بزنیم

(۷) - خالد خسرو: رویایی برای افغانستان

(۸)- یما ناشر یکمنش : "رویا های یک جیب خالی"

(۹)- اسماعیل فروغی   :   چرا بیشترینه رویا های ما تحقق نمی یابند ؟

(۱۰) - دستگیر روشنیالی: هيلې او اميدونه

(۱۱)- رزاق مامون: آرمان «قابل تحقق» مدینۀ خیالی است...

(۱۲) - محمدامین فروتن: تنها راه نجات - بازگشت به خویش (!) است

(۱۳)‌ - غرزی لایق : چند يافته گى در باب آرزو براى فردا

(۱۴) - حکیم نعیم : رویایی که من ندارم...

(۱۵) - څانګه صدیقی شریفی : سرزمینی از جنس رویا

(۱۶) - غفار صفا: تعبیر ما از رویا

(۱۷) - ایمل زمان یوسفزی: رویای من لبخند است

(۱۸)- اسماعیل تیمور: از فتنه ِ دوران ، دل در بَری گم کرده ام ؛ که در آن آرامم بود