نشر : 2
7.08.2012قلم شاه امان الله و «حافظه ی خالی تاریخی» ما
قلمی
که شاه امان الله اعلامیه ی استقلال را با آن امضا نموده بود، به موزیم ملی
سپرده شد.
«این قلم که اخیراً توسط نواده اعلیحضرت امان الله خان به مردم افغانستان
اهدا گردیده است امروز در حضور شاهدخت هندیه دختر شاه امان الله خان ، توسط
رییس جمهور به عنوان یک سرمایه معنوی به موزیم ملی کشور تسلیم داده شد».
ما برخورد بسیار خاص خود را با میراث های تاریخی و فرهنگی داریم :
- بر میراث زرتشت دعوا داریم و بر کیمیای " پندار نيك، گفتار نيك ، كردار نيك " افتخار می ورزیم ؛ و اما آیا اثر این کیمیا در ما قابل مشاهده است؟!- بر خرابه های پیکره های بامیان نوحه سر می دهیم ، اما آیا
برای شناخت گيوتاما، آموزش ارجمند اخلاقی اش و عوامل و زمینه های پیدایش و زوال آن مقطع طلايی تاريخ این سرزمین ، کوشیده ایم؟!
- از مولانا
جلال الدین محمد بلخی و آثارش سخن می گوییم و می گوییم
، ولی آیا اندیشه های والای مولانا هیچ اثری بر ما داشته است؟!
- از خوشالخان ختک شنیده ایم و اما آیا حتا آنانی که از وی تجلیل می کنند، برای معرفی اندیشه ی انتقادی او کاری کرده اند؟!
- آیا برای شناختن پیر روشان و جنبش روشانی وقت صرف کرده ایم؟!
- حالا هم قلم شاه امان الله را به موزیم ملی سپردند؛ و اما اگر روایت های سیاه و سپید، متضاد و متناقض را که به یک سو بگذاریم ، آیا تا به امروز ما قادر به شناخت علل و زمینه های ناکامی های چندین مراتبه یی تجددخواهی و فاجعه های پیاپی دهه های اخیر در افغانستان شده ایم؟!
آیا با «حافظه ی خالی تاریخی» ، می توان از تاریخ برای امروز و آینده درس گرفت؟!
***
آیا تاریخ مصرف مفهوم استقلال ملی گذشته است؟-
امیدهای قرن از دست رفته و مسایل راه فردا- نکاتی در باره ی تراژیدی جاری
- آقای رییس جمهور ، ملت منتظر تصمیم شما است