زمان ورود مطلب به آسمايی: 11.1358 .28 مطابق به 17.02.2007
زمان نشر مطلب در آسمايی: 11.1358 .28 مطابق به 17.02.2007
کاندیدای اکادمیسین سیستانی
اشغال موسی قلعه، توطيۀ جدید پاکستان
و برخورد دولت با آن
از بیستم ماه جنوری سال روان به بعد که نگروپونته، مدیر ادارۀ اطلاعات ملی امریکا
به کنگرۀ آن کشورگزارش داد: " پاکستان جای امنی برای القاعده است و از آن جا
برنامه های خود را برای شرق میانه و افریقا سازماندهی میکند و به منافع امریکا
صدمه میزند"، و بلافاصله این اظهارات از جانب دولت افغانستان تايید گردید، آتش
زیر پای پاکستان و حامیان طالبان روشن شد.
به دنبال اظهارات این مقام سیا، ريیس جدید سنای امریکا از حزب دموکرات، خانم
نانسی پلوسی در رأس هیيتی از سناتوران و سپس وزیر خارجۀ امریکا و بعد وزیر جدید
دفاع امریکا رابرت گیتس به اسلام آباد و افغانستان سفر کردند و با سران و مقامات
بلند رتبۀ هر دو کشور تبادل نظر نمودند و با ایقان به حمایت پاکستان از گروه
طالبان و سران القاعده، ريیس جدید سنای امریکا، حتی کمک های امریکا به پاکستان را
منبعد وابسته به میزان همکاری آن کشور در امر کنترول مرزهایش با افغانستان وانمود
ساخت.
در همین راستا وقتی قوماندانی نیروهای ناتو به یک ژنرال امریکايی تعلق گرفت، وی
اعلام داشت که از این ببعد طالبان را حتی در خاک پاکستان تغقیب خواهد کرد. اين
جنرال میخواست به جهانیان بگوید که طالبان از پاکستان برنامه ریزی میشوند و بعد
از عملیات تخریبکارانه در افغانستان دوباره به آن کشور برمیگردند؛ ولی دولت
پاکستان مثل همیشه بازهم با پررويی از حضور طالبان و سران القاعده در خاک خود
انکار کرد و گفت : طالبان و سران شان در خود افغانستان در میان مردم پایگاه و
طرفدارانی دارند.
از آن تاریخ به بعد ما شاهد اقدامات و توطيه های تازۀ ISI و دولت آن کشورهستیم.
این بار پاکستان برای این که به جامعه جهانی و نیروهای بین المللی در افغانستان
اهمیت و قدرت طالبان در میان مردم نشان بدهد، حملات تخریبکارانه طالبان را از
ولایات هم مرز با پاکستان، کمی دورتر به داخل کشور ما کشانده است.
بعد از درگیری نیرو های ناتو با شورشیان طالبان در پنجوايی که مردم محل را به حیث
سپرخود قرارداده بودند، و در چنین حالتی و تمیزدادن طالبان از مردم عادی و غیر
نظامی در یک محل برای عملیات هوايی یک امرغیر ممکن است ، بنابر این نیروهای ناتو
برای نشان دادن قدرت خود به طالبان، بدون مشورت با مسوولین امنیتی افغانستان به
حملات هوايی دست زدند و تلفات انسانی فراوانی برجا گذاشتند. در آن عملیات تعدادی
از افراد غیر نظامی کشته شدند ، و این امر، موج عظیم تنفر و شکایت مردم محل را از
عملیات نیروهای بین المللی به همراه داشت، تا جايی کرزی را واداشت به حال مردم
مظلوم و برباد رفتۀ پنجوايی قندهار قلباً اشک بریزد، و به آدرس پناهگاه طالبان
یعنی پاکستان سخنان تند و تیز و صریحی بیان کند.
این است که پاکستان، اکنون با اعزام اجباری گروه های دهشت افگن طالبان و القاعده
به موسی قلعه و کجکی در ولایت هلمند، میخواهد طوری وانمود کند که ، اینک طالبان
درآن سوی قندهار، در ولایت هلمند نیز هواداران و پایگاه هايی دارند و شورش
طالبان، یک شورش عمومی و ملی است و نیروهای بین المللی باید با آن ها همان گونه
رفتار کند که دولت پاکستان با قبایل وزیرستان شمالی داشته است. سخنرانی اخیر
پرویز مشرف مبنی موجودیت طالبان و رهبران شان در داخل افغانستان، که بلادرنگ از
سوی یک مقام وزارت داخلۀ افغانستان تردید شد، به همین منظور سازماندهی شده است.
تا گمان مجامع بین المللی و یقین امریکا را از خود دور سازد. تاثیر این نوع
تبلیغات پاکستان تا حدی موثر افتاد که نماینده گی دفترسازمان ملل متحد در کابل
نیز به این امر قانع شد تا بیان کند که دولت افغانستان باید با رهبران مخالفان
(ملاعمر وحکمتیار) به گفتگو بنشیند.
اظهارات اسدالله وفا، والی هلمند مبنی ورود نزدیک به ۷۰۰ تن از افراد وابسته به
طالبان و القاعده از پاکستان به موسی قلعه و کجکی چیزی نیست که برای نیروهای ناتو
و امریکا پوشیده باشد، اما دولت افغانستان که به درستی از ترفندها و توطيه های
پاکستان در رابطه با امنیت کشور واقف است، به خاطر حفظ حیات مردم بیدفاع وغیر
وابسته به گروه طالبان تاکنون که دو هفته از اشغال مرکز ولسوالی موسی قلعه میگذرد
از بمباردمان موسی قلعه خود داری کرده است. البته که نابودی طالبان در موسی قلعه
و دیگر نقاط هلمند در برابر امکانات نیروهای ناتو و امریکا، کار بسیار مشکلی
نیست، اما برای پاکستان ز هر طرف که
شود کشته خیراسلام آباد است. از نظر
پاکستان اگر مردم عادی کشته شوند، قربانیان از سر تاثُر برای انتقام گیری از
نیروهای خارجی ، به گروه طالبان می پیوندند، و اگر از طالبان کشته شوند، این تاثر
بیشتر سبب غیض و برافروختن آتش انتقام آنها در مقابل نیروهای دولتی و بین المللی
میگردد که در هردو صورت باعث نا امنی و برهم زدن ثبات در افغانستان میشود، چیزی
که آرزوی پاکستان است .
با گذشت پنج سال از سرنگونی رژيم طالبان و استقرار حکومت کرزی به جای آن در
افغانستان، مسأله ناامنی و فعاليت های دهشت افگنانۀ گروه طالبان به تحریک
استخبارات نظامی پاکستان، هنوز يک معضلۀ جدی در برابر دولت اين کشور و حاميان بين
المللی آن محسوب می شود. سفر اخیر ريیس جمهور کرزی به انگلستان و ایتالیا نیز
برای آگاه ساختن رهبران آن کشورها از توطيه های جدید پاکستان در ارتباط به
افغانستان است.
ما هوشیاری وتأمل دولت و نیروهای امنیتی افغانستان را به جای اشغال شتاب زده موسی
قلعه که تلفات انسانان بیگناه محلی را به همراه دارد، یک هوشیاری سیاسی به جا
میدانیم و تا آن جا که به تصرف دوباره آن به کمترین تلفات میسر باشد، به دولت
افغانستان حوصله مندی آرزو میکنیم. قلم به دستان افغان باید هر چه بیشتر در افشای
دسایس و توطيه های پاکستان سهم بگیرند و دولت افغانستان را به موضعگیری برحق و
استوارترش در برابرتوطيه های پاکستان تشویق و رهنمايی کنند.
پایان
۱۶ /۲ / ۲۰۰۷