گزارشگر آسمايی از کابل
06.03.2007

گردهم آيی در کابل در اعتراض به
عفو مجرمين جنگی توسط شورای ملی

دراعتراض به مصوبه ولسی جرگه و تأیید آ ن توسط مشرانو جرگه از جانب جمعی از نهادهای جامعه مدنی و روشنفکران محفلی در تالار" بنیاد فرهنگ وجامعه مدنی" دایر گردید. در این محفل چند تن از قربانیان، که دو تن از خانمها نیز در میان آنان بودند، خاطرات غم انگیز شان را، از دوران جنگهای تنظیمی حکایت کردند. یکتن از استادان دانشگاه که در زمان کمونیستها زندان و شکنجه شده بود، شرح بیرحمی هایی را که در زندان صدارت بر وی و دیگر زندانیان روا دشته بودند روایت نمود. به همین ترتیب نجف علی فیضی که در جنگهای کابل به اسارت یکی از قوماندانهای جهادی در آمده بود و در حالی که در آن زمان سیزده ساله بود، هر دو دست و بینی اش را شکسته بودند ، آن چه را بر وی گذشته بود روایت کرد. در اخیر مجلس استاد سیحون استاد دانشکده اقتصاد آقای قسیم اخگر نویسنده و آقای عالم حقوقدان به نقد مصوبه پرداختند. آقای عالم از جمله گفت که این نماینده گان شورا صرفاً نماینده گان سیاسی هستند، نه وکیل حقوقی. اینان وکیل نفس مردم نیستند. آقای سیحون سخنانش را با این نتیجه گیری پایان داد که هیچکس نمیتواند حقوق قربانیان را ببخشد. در اخیر مجلس ناجیه حنیفی یکی از فعالین حقوق زن قطعنامه يی را زیرعنوان " دادخواست نهادهای مدنی افغانستان" یا "منشورعدالتخواهی قربانیان" قرائت کرد که امضای بیشتر از صدتن از مخالفین مصوبه پارلمان رادرپایان داشت.