رسیدن: 19.09.2012 ؛ نشر : 02.10.2012

شیما غفوری

 

بتخانه

بتها چو سنگ بودند در وقت خلیل

در خانه به بند بودند بی جرم و دلیل

چند تا بت زیبا بود بهر  همه کس

یک صاحب بتخانه، یک راه و سبیل

                                                    حالا همه بت گشته در خانۀ ما

                                                     بتخانۀ انسان است کاشانۀ ما

بت های وطن مرد اند، شایستۀ مهر

زنجیر شکن عصرند، چه موش و چه شیر

هر یک ز دگر بهتر د ر حُب وطن

با غیرت و دانایند، والا چو سپهر

                                                    حالا همه بت گشته در خانۀ ما

                                                     غمخانۀ دوران است کاشانۀ ما

بت های نفس دار و بیجان و شهید

سبز و جگری رنگ و یا سرخ و سپید

از کشمکش گردون هم بوقلمون

حرب مدح و تصویرش پنهان و پدید

                                                    حالا همه بت گشته در خانۀ ما

                                                    در جنگ بتان مشغول کاشانۀ ما

کشتی شده چاک و درز غرق است قریب

مهلت نبود ما را در چال و فریب

یکدسته شوئیم یکدم از بهر وطن

گرداب ز پی دارد این خَمِ نشیب

                                                    تا نوری ز دل خیزد در خانۀ ما

                                                    بستان شرف گردد کاشانۀ ما

بد اویین هاوزن- جرمنی 10.05.12