رسیدن به آسمایی:  28.02.2011 ؛ نشر در آسمایی: 25.03.2011 

 

رفعت حسینی    

 

 

                                                 

 

          زمینی

 

               و

 

                 مغضوب

 

 

 

چی گونه

 

چی گونه بر نکشم آواز

 

چسان ، بگوی

 

                 پنجره ها را

 

به روی فرقت و غربت

 

و باز دیدنِ غم

 

و نبضِ عبث

 

              میخکوب کنم ؟

 

 

 

درین نشستن من در کنار ثانیه ها

 

شتابِ فصلِ دگرگونیست.

 

 

 

که من ز نسلِ شکستم

 

و از شمار همان شاعرانِ زمینی

 

              و کاشف و مغضوب .

 

 

 

ولی

 

    نه مدح عادتِ من می شود

 

نه بیعتی به خباثت .

 

. . . . . . . . . . . . . . .

 

اگرچه می سوزم .

 

               

 

 

                     ()()()()   

 

                        ()()