رسیدن:  03.04.2013 ؛ نشر :  10.04.2013

رفعت حسینی

تا دشتهای دور

وحشی من
        کبوتر چاهی !
در متنِ خستگی من
در عمقِ سطر های فصـلِ رحلتِ پرواز
صد خیل
        واژه های پر شکسته فتاده .

**

تا دشت های دور
        با خود
برگیر شان
        کبوتر چاهی !

**

آنگاه
        آن جا
بسپارشان به باد
ـ زان باد های مثل دلت وحشی .

**

آنگاه
        شاید
مثل صدای سرکشِ بالت
        آزاد
بالی زنم
        به ذوق
با حال و
        در هوایی .

برلین ،
جنوری 1997 مسیحی