رسیدن: 03.04.2013 ؛ نشر : 10.04.2013
رفعت حسینی
تا دشتهای دور
وحشی من
کبوتر چاهی !
در متنِ خستگی من
در عمقِ سطر های فصـلِ رحلتِ پرواز
صد خیل
واژه های پر شکسته فتاده .
**
تا دشت های دور
با خود
برگیر شان
کبوتر چاهی !
**
آنگاه
آن جا
بسپارشان به باد
ـ زان باد های مثل دلت وحشی .
**
آنگاه
شاید
مثل صدای سرکشِ بالت
آزاد
بالی زنم
به ذوق
با حال و
در هوایی .
برلین ،
جنوری 1997 مسیحی