رسیدن: 03.05.2013 ؛ نشر : 03.05.2013
کاندید اکادمیسین سیستانی
خطاب به نویسنده گان، شخصیت های ملی،
احزاب سیاسی و میدیای افغانی!
پاکستان بار دیگر دست تجاوز بر حریم مقدس وطن ما افغانستان دراز کرده و شب اول ماه می محافظان یک پوستۀ افغانی را در ولسوالی گوشته ولایت ننگرهار توسط اردوی پنجابی خود زیر حملات توپخانه قرار داد ، یک سربازافغان را شهید و سه تن دیگر را مجروح نمود، این در حالی است که هفته قبل با عین عمل خصمانه 13 تن سرباز افغان را به قتل رسانده است.
هموطنان گرامی!
هر یکی از شما بهتر از من میدانید که، نجات مادر وطن از زیر ضربه های مرگبار دشمنان هستی و موجودیت افغانستان، وابسته به شجاعت و مردانه گی و فداکاری فرزندان اصیل و پاک شیر وطن می باشد. خاموشی در برابر تجاوز آشکار و عریان پاکستان، جز تسلیمی و رها کردن ناموس وطن به این نطقۀ ناپاک استعمار، معنی دیگری ندارد و شایستۀ هیچ افغان با وجدان و میهن دوستی نیست .
وجدان هیچ افغان شرافتمند، مستقل و سربلند راضی به تمکین و تسلیم در برابر نظامیان پنجابی نخواهد شد؛ مگر آن که شخص عاری از وجدان و شرافت باخته باشد که بخواهد نظامیان پاکستانی فردا بر خواهر و مادر و دختر و زن و ناموسش دسترسی پیدا کنند.
پس فرزندان آگاه ، هوشیار،شجاع و با وجدان افغان اگر صیانت عزت و شرف و ناموس وطن را میخواهند، باید به دفاع از مردم تحت ضربات راکت و توپخانۀ اردوی پاکستان به هر شکل ممکن آن برخیزند و صدای اعتراض و انزجار و نفرت خود را در برابر تجاوز بی شرمانۀ پاکستان بلند نمایند و دولت افغانستان را تحت فشار قرار بدهند تا در برابر پاکستان، این دشمن تاریخی افغانستان، از خود واکنش جدی نشان بدهد و از مجراهای دیپلماتیک، جامعۀ جهانی را از حرکات فاجعه بار پاکستان مطلع سازد و نیز با مراجعه به آرای ملی تصمیمی قاطع در برابر پاکستان بگیرد. تا زمانی که ما صدای خود را از طریق دولت و موسسات سیاسی و حقوقی آن بلند نکنیم و نمایندۀ این دولت در سازمان ملل متحد نگوید که اردوی پاکستان به حریم کشور ما تجاوز نموده و هر روز و هر شب با فیر سلاح های ثقیلۀ خود جان فرزند بیگناه ما را میگیرد و سبب تخریب آبادی ها و آواره گی مردم ما میگردد، جامعه جهانی(سازمان ملل متحد) پاکستان را برای این گستاخی هایش مورد باز پرس و مواخذه قرار نخواهد داد.
احزاب سیاسی و تشکل های ملی و نهاد های مدافع حقوق بشر، شخصیت های خوشنام ودارای وجاهت ملی و رسانه هاى همه گانى، می باید ذهنیت مردم را در برابر تجاوز و زورگویی پاکستان روشن نمایند و از مردم بخواهند تا اتحاد و همبسته گی ملی خود را حفظ نموده چون مشت آهنین برای حواله کردن بر دهن دشمن، آماده باشند. پارلمان افغانستان که نماینده گی از ملت غیور و با شهامت افغانستان را مینماید، باید بیدار و وادار ساخته شود تاچند دسته گی را بر سر منافع زود گذر شخصی کنار گذاشته ، به فکر دفاع از تمامیت ارضی وطن باشند و از ملل متحد، سازمان کشور هاى اسلامى، اتحاديۀ اروپا، امريکا و نهادهاى حقوق بشر تقاضا نمايند که مداخلات و تجاوزات آشکار پاکستان را محکوم نموده آن را توقف دهند.
این احزاب با اشتراک مردم بیدار سراسر افغانستان می باید با راه اندازی تظاهرات و میتنگ های وسیع و گسترده خویش ، صدای اعتراض و انزجار ونفرت خود را بر ضد تجاوز و مداخلات بی شرمانۀ پاکستان ابراز کتند. انتظار میرود این عکس العمل ها و مبارزات مدنی ابتدا از کابل و سپس در همه شهرهای افغانستان از سوی احزاب سیاسی و تشکل های ملی و مترقی و غیر وابسته به محافل مدافع پاکستان، با اشتراک وسیع جوانان، محصلان، معلمان، شاگردان مکاتب و تمام افشار جامعه ادامه یابد.
همین اکنون تعداد احزاب سیاسی در افغانستان از یکصد حزب و گروه سیاسی بیشتر است، اگر از هر حزب یکصد نفر در هر مظاهره اشتراک کنند، تعداد اشترک کننده گان در هر مظاهره به بیش از ده هزار نفر خواهد رسید و چنین مظاهرات میتواند پشت پاکستان را به لرزه در آورد. جای تاسف است که بسیاری از احزاب سیاسی به صورت احزاب سیل بین و ابن الوقت، عمل میکنند و در مرحلۀ اول حملات پاکستان بر مناطق سرحدی ولایت شرقی کشور از هرگونه عکس العمل و حتی پخش یک اعلامیه اعتراض آمیز در قبال تجاوز پاکستان خود داری ورزیدند، سال گذشته بیش از 600 راکت و مرمی توپ از سوی نیروهای نظامی پاکستان بر دهات و قصبات ولایات کنر و ننگرهار و نورستان فیر شد ، و بسیاری مردم را متضرر و وادار به ترک مساکن شان نمود ، ولی وزارت دفاع و وزارت امور داخله و پارلمان افغانستان کدام اقدام جدی و مؤثر در این رابطه انجام ندادند.
ولی اکنون که مرحلۀ سوم تجاوزات پاکستان آغاز یافته است و نظامیان پاکستان به ایجاد پوسته های امنیتی خود در خاک ما و در نقاط حاکم و سترتیژیک این سوی خط دیورند شروع کرده اند، می باید نسبت به سرنوشت مادر وطن بی تفاوت نمانند و جداً از خود عکس العمل نشان بدهند.
البته تا کنون شبکه های اطلاع رسانی همه گانی افغانی از قبیل تلویزیون آریانای آقای بیات در کابل و تلویزیون طلوع با تدویر میز های گرد و دعوت از صاحب نظران افغانی، با طرح مسالۀ تجاوز پاکستان بر حریم افغانستان، عملکرد دولت افغانستان را مورد انتقادات جدی قرار داده و نظریات مفید و سودمندی به دولت افغانستان پیش کش کرده اند. روزنامه های معتبر کابل منجمله روزنامه 8 صبح و روزنامۀ آرمان ملی و غیره نیز دراین عرصه قلم زده اند، اما این موضوع ملی در نشرات برون مرزی به خصوص انترنت بازتاب چندان قابل توجهی نداشته است و این وظیفه و رسالت نویسنده گان وآگاهان افغان در خارج کشور است تا به این مساله ملی جدی تر توجه نمایند و اندیشه و تجربه و خرد سیاسی خود را در خدمت آگاهی و بسیج افکار عمومی هموطنان داخل کشور به کار گیرند.
شورای امنیت ملی افغانستان بالاخره دو هفته قبل (در جلسۀ روز دوشنبه ۲۵ حمل سال جاری) به ریاست حامد کرزی، موضوع ایجاد تأسیسات پاکستان در اطراف خط دیورند را به بحث گرفته و گفته است که پاکستان در ماه حمل امسال، در اطراف خط دیورند در خاک افغانستان دروازۀ مرزی ایجاد کرده است و وزارت دفاع برای برداشتن آن اقدامات لازم بعمل آورد.
پیشروی نظامیان پاکستان در خاک افغانستان به اندازه‌یی است که در خبرها گفته میشود، منزل «فریدون مومند» یکی از اعضای پارلمان افغانستان، ۳ کیلومتر در عقب تأسیسات جدید نظامیان پاکستانی قرار گرفته است. بسیاری از مردم ولایت سرحدی افغانستان به این باور استند که پاکستان در جریان سه دهه گذشته، پیوسته به داخل خاک افغانستان پیش خزیده است.
همان‌طور که در اعلامیه شورای امنیت ملی آمده است، در سال۱۳۸۲/2003م شماری از پوسته‌های پاکستان در قلمرو افغانستان انکشاف یافته است. سوال اصلی این است که چرا در طول سال‌های گذشته، از تخلف‌های مرزی نظامیان پاکستان جلوگیری نشد؟ چرا به آنها اجازه داده شد تا به تخطی خویش در سرحدات ما ادامه دهند؟ از دو سال به این سوست که نظامیان پاکستانی دهات و روستا‌های مردم را در ولایات شرقی، به راکت می بندند و دست به ساختن پوسته های نظامی می‌زنند، اما رییس‌جمهور کرزی و شورای امنیت ملی فقط دوهفته پیش از خود واکنش نشان داد
.برخی از آگاهان سیاسی میگویند که چون دولت‌مردان ما نزد پاکستان دهان پر آب استند، بنابراین ناگزیر اند تا در برابر تجاوز پاکستانیها سکوت کنند. یکی از آگاهان نظامی افغانستان جنرال نورالحق علومی می‌گوید، حکومت همواره در اختیار داشتن زندان بگرام را حاکمیت ملی می‌داند، در حالی‌که بیش از ده سال میشود که پاکستانیها شماری از مناطق مرزی ما را اشغال کرده و حاکمیت ملی ما را زیر سووال برده اند، اما حکومت همچنان خاموش است. وی تأکید کرد، غفلت دولت‌مردان ما سبب شده تا پاکستان برای به دست آوردن مناطق بیشتر افغانستان از طریق خط دیورند اقدام کند. پاکستان بیش از ده سال است که دست به چنین اقدماتی می‌زند، اما تا اکنون، دولت افغانستان و نیروهای خارجی که ادعای‌شان حفظ از تمامیت ارضی و استقلال افغانستان است، هیچ اقدام علیه تجاوزات پاکستان نکرده اند.
به باور علومی، سال‌هاست که خارجی‌ها خط دیورند را به رسمیت می‌شناسند، اما اگر این نیروها حتا در همان نقطۀ صفر مرزی دیورند هم تمرکز می‌کردند، پاکستانیها نمی‌توانستند وارد خاک ما شوند و تأسیسات خود را در آن جا ایجاد کنند. جنرال علومی اضافه کرد، در کنار این که نیروهای خارجی هیچ اقدامی در برابر این عمل پاکستان انجام نداده اند، حکومت ما نیز خاموشی اختیار کرده، پس مقصر اصلی در این مسأله حکومت افغانستان است.این آگاه نظامی افزود، چون دولت مردان ما دهان پر آب پاکستان استند، بنابراین ناگزیر اند تا در برابر چنین اقدمات پاکستانیها سکوت کند.
پاکستان در یک اقدام تجاوزکارانه یک هفته قبل قبل 13 تن از سربازان یک پوستۀسرحدی افغان را کشت و دیشب بار دیگر دست به یک عمل خصمانه زد، ولی این بار نیروهای بیدار سرحدی افغان به جواب متقابل پرداختند وپس از شش ساعت مقاومت و گلوله باری بر مواضع دشمن توانستند دروازه ساخت نظامیان پاکستان را متصرف شوند و آن را نابود کنند. گفته میشود که دراین برخورد یک سرباز افغان به نام قاسم شهید شده و سه سرباز دیگر زخمی گردیده اند.
جنازه این سرباز دلیر وطن پرست،امروز پنجشنبه از سوی مردم شریف وحق شناس ننگرهار گل باران گردید و با تظاهرات پر خروش مردم ننگرهار در شهر جلال اباد بدرقه شد.
این سرباز هر که بود و هر چه بود، فزند فداکار و جان بر کفی بود که به خاطر صیات از خاک وطن حیاتش را قربانی نمود، جا دارد که از این سرباز و شهامت وطن دوستی اش به اشکال مختلف تقدیر و تکریم گردد و دولت آینده فرزندان و خانواده او را برای دایم تأمین کند تا مایه تشویق سایر سربازان و نیروهای حافظ امنیت و ستر سرحدات کشور شده بتواند.
افتخار به "قاسم"شهید، این فرزند دلیر و با شهامت افغان که از جان خود گذشت ولی نگذاشت کسی شاهد زور گویی یک پنجابی در خاک افغان باشد.
هزار خم نکند مست می پرستان را
چنان که ذرۀ خاکی وطن پرستان را
(مرحوم عبدالرحمن پژواک)
د وطن د لارې شهید
چې په سره مخ د ژوندون له پولې واوښت
د تــاریخ غېږې تـــه لاړه ابــــــــدي شـو
د ځــوانۍ ګل یې د لمــــر پښو ته کېښود
د وطــن په معـــــــرکــه کې قـــرباني شو
(صدیق کاوون)
2/5/ 2013