/06/201415
چند نکته در مورد برهه ی پس از انتخابات
انتخابات دیروز در
شرایطی برگزار گردید که این روز حتا در کابل با صدای انفجارات آغاز شده بود. مردم
در بسیاری از مناطق میدانستند که انگشت رنگین حتا پس از رایدهی نیز ممکن است برای
شان خطر آفرین باشد. و اما با آن هم حدود هفت میلیون تن به پای صندوق های رای
رفتند . در دور گذشته ۳۶ درصد رای دهنده گان زنان بودند و این بار ۳۸ درصد شان.
میتوان گفت که مردم سهم شان را در انتخابات به گونه ی شایسته یی ادا کردند. حال نوبت کمیسیون های انتخابات و شکایات انتخاباتی است تا با دقت و امانتداری و در یک روند کاملن شفاف آرای ریخته شده به صندوق ها را حساب کرده و نتایج آن را اعلام کنند.
نامزدها طبعاً با امیدواری برد وارد میدان رقابت و مبارزه انتخاباتی شدند. آنان و ستادها و پشتیبانان و هواداران شان حتا خطوط سرخ را هم به امید جلب آرای مردم عبور کردند- کسی بیشتر و کسی هم کمتر . و هر یک از رایدهنده گان نیز دیروز انتخاب خود را کردند.
روشن است که یکی از نامزدها بر اساس شمارش آرا برنده و دومی بازنده خواهد بود. و اما بازنده ی انتخابات با قبول باخت و ابراز آرزوی موفقیت برای رییس جمهور آینده ، در واقع شریک پیروزی این روند سرنوشتساز ملی به شمار خواهد رفت.
مبارزات انتخاباتی در هر کشوری تا این یا آن حد سبب ایجاد فضای استقطاب میگردد. و اما در کشورهای دارای فرهنگ جا افتاده ی دیموکراسی ، پس از انتخابات هم برنده و هم بازنده ی انتخابات سعی میورزند تا فضا را به حالت عادی برگردانند . مردم خود نیز اهمیت این امر را میدانند . آگاهی و تعهد به این اصل در افغانستان به حیث کشور پسا بحران و در حال بحران از اهمیت حیاتی برخوردار است. و آقایان عبدالله عبدالله و اشرف غنی در برهه ی حساس کنونی در امر تحقق نخست انتقال مسالمت آمیز قدرت از طریق انتخابات مسوولیت سنگین تاریخی را برعهده دارند. دو رقیب دیروزی حال برای کامیابی این روند سرنوشتساز باید همکار شوند .