نشر در آسمایی: 17.06.2009

متن بيانيه رییس جمهور کرزی

در كنفرانس سران گروه شانگهاى

اکاترینبرگ

16 جون 2009



بسم الله الرحمن الرحیم
جلالتمآب رییس،
جلالتمآبان روسای دولت،
سران محترم هیات های شرکت کننده،
خانم ها و آقایان،

خوشحالم از این که یک بار دیگر فرصت آن را می یابم تا با جلالتمآبان شما دیدار نموده و روی مسایل مورد علاقه کشورهای مان و همچنین مسایل منطقه یی گفتگو نمائیم. از فدراسیون روسیه و سازمان همکاری های شانگهای صمیمانه تشکر می کنم از این که فرصت اشتراک را برای ما در این گردهمآیی مساعد ساخته ویک بار دیگر زمینۀ دیدار از کشور زیبای روسیه را فراهم آوردند. در این جا می خواهم از تلاشهای سازمان شانگهای به خصوص کشور روسیه برای برگزاری کنفرانس 27 مارچ امسال در باره افغانستان و تهدید های منطقوی تشکر کنم.

اعضای کشورهای سازمان همکاری شانگهای در این چند سال اخیر با همکاری صمیمانۀ خود ما را در جهت تحکیم صلح و ثبات، مبارزه با تروریزم بین المللی و تولید و قاچاق مواد مخدر یاری رسانده اند که بدین خاطر نیز مراتب سپاس مردم افغانستان را به کشورهای عضو این سازمان تقدیم می دارم.

آقای رییس، جلالتمآبان،
افغانستان در هفت سال گذشته در عرصۀ ایجاد مجدد نهادهای دولتی، تقویت حکومت داری خوب و رفاه اقتصادی به دست آوردهای چشمگیری رسیده است.افغانستان هفت سال پیش، فاقد یک نظام سیاسی ملی و کشور اشغال شده بود که در آن شهروندان کشور از حقوق شهروندی خود و عرضۀ بیشتر خدمات اجتماعی و فرهنگی محروم بودند. افغانستان امروز دارای دولتی است مبتنی بر قانون و نهادهای منتخب مردم. افغانستان کشوریست دارای نظام رسانه های آزاد، جامعه مدنی فعال با حضور فعال مردم در صحنه سیاسی.
امروز بیشتر از هفت ملیون دخترو پسر ما مشغول تحصیل اند. در حالی که در سال 2002 صرفا 4000 پسر به پوهنتون های افغانستان درس می خواندند، تنها امسال 45000 دختر و پسر افغان به پوهنتون ها و موسسات تحصیلات عالی کشور راه یافته اند. در حالی که در سال 2002 تنها 9 در صد از مردم افغانستان به اندکی از خدمات ابتدایی صحی دسترسی داشتند، امروز بیشتر از 85 در صد مردم ما زیر پوشش خدمات صحی اولیه قرار دارند. بیشتر از 34000 روستای افغانستان به نوعی از خدمات عرضه شده از جانب برنامه همبستگی ملی افغانستان استفاده می کنند. عاید ناخالص سرانۀ ما از 185 دالر در سال 2002 به 450 دالر در سال 2009 ارتقا یافته است. احداث هزاران کیلومتر سرکهای اسفالت و سرکهای روستایی همه گواه بر این اند که افغانستان از رشد اقتصادی پایدار برخوردار است.

ما به این امر آگاهی داریم که مشکلات جدیی کماکان پیشروی ما قرار دارد. حل این مشکلات که محصول سه دهه جنگ، تجاوز و ویرانی نهادهای دولتی و اقتصادی ما می باشد، با درنظر داشت واقعیت منطقوی این مشکلات، زمان بیشتری را می طلبند.
بسیار خوشبینانه است اگر چنین بپنداریم که می توان افغانستان را در هفت سال از یک پایگاه تروریزم بین المللی و از یک جغرافیایی که در آن نهادهای دولتی ویران شده بودند به یک دولت پایدار و با ثبات کامل و کاملاً متکی به خود ارتقا داد.

خانم ها وآقایان،
تروریزم نه تنها در افغانستان نابود نشد؛ بلکه به دلیل اینکه برخی از حلقه ها در برون از کشور ما از آن همچنان به مثابه ابزار سیاست خارجی استفاده می کنند و به دلیل عدم توجه به منابع و بر خاستگاه منطقوی آن به خطر جدی تری برای پاکستان و منطقۀ ما تبدیل شده است. با تأسف باید یاد آوری نمایم که حملات تروریستی و انتحاری امروز به یک تهدید بسیار جدی برای کشور همسایه وبرادر ما پاکستان تبدیل شده است. مردم افغانستان با ابراز همدردی با مردم برادر پاکستان خود را در سرنوشت قربانیان و بیشتر از دو ملیون مهاجر آن کشور سهیم می دانند.

مبارزه با این خطر منطقوی و نابودی آن ایجاب می کند تا ما به عنوان کشورهای منطقه، مشترکاً در یک وفاق منطقوی و بین المللی با آن مبارزه کنیم. نابودی تروریزم در گام اول در گرو نابودی منابع ایدیولوژیک و مالی آن می باشد. باید مشترکاً تمام نهادهای سیاسی و نظامی کشورهای منطقه را متحد ساخت تا علیه تروریزم یکسان مبارزه صورت گیرد. افغانستان معتقد است که ما می توانیم در صورت تقویت وفاق منطقه یی و توجه به تروریزم به عنوان تهدید مشترک، بر آن پیروز شویم.

کشت و قاچاق مواد مخدر، تهدید جدی دیگری برای سلامت جوانان منطقه، جهان و رشد یک اقتصاد مشروع و ملی در کشور ما می باشد. ما می دانیم که هم جوانان افغانستان و هم کشورهای عضو شانگهای و به خصوص کشور همسایۀ ما ایران از پیامد های تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان آسیب می بیند. ما تلاشهای کشورهای عضو شانگهای و به خصوص جمهوری اسلامی ایران را در امر مبارزه با مواد مخدر بسیار ارج می گذاریم. من به این باورم که ما می توانیم، به خصوص با استفاده از تجارب جمهوری اسلامی ایران در امر مبارزه با مواد مخدر تلاشهای مان را بیش از پیش همسو و همآهنگ سازیم. در امر مبارزه با مواد مخدر نیز ما دستاوردهای داشته ایم که آرزومندم مورد توجه شما خانمها و آقایان قرار بگیرد. در حالی که در سال 2005 از سی و چار ولایت افغانستان صرفاً پنج آن از کشت مواد مخدر خالی بودند، در سال 2008 این رقم به 22 ولایت ارتقا یافته است. بر اساس پیش بینی های سازمان ملل متحد در سال 2009 رقم تولید تریاک در افغانستان بین 20 تا 30 درصد کاهش خواهد یافت. ما به این باوریم که میان تولید و قاچاق تریاک و مواد کیمیاویی که قاچاقچیان را قادر می سازد تا تریاک را به هیرویین تبدیل نمایند یک رابطه مستقیم وجود دارد. بدین ترتیب مبارزه با تولید و قاچاق هیرویین یک جادۀ یک طرفه نیست، یعنی ایجاب می کند تا کشورهای که چنین مواد کیمیاویی خاص را تولید می کنند، از قاچاق انها به افغانستان جداً جلوگیری کنند. ما می دانیم که عاید مواد مخدر، یکی از منابع مالی تروریزم را تشکیل می دهد، از این رو میان تروریزم، شبکه های بین المللی قاچاق مواد مخدر و شبکه های بین المللی که مواد کیمیاوی را به افغانستان قاچاق می کنند یک نوع همکاری وجود دارد.

آقای رییس، جلالتمآبان، خانمها و آقایان،
درمنطقۀ که ما قرار داریم، همۀ ما به گونۀ مستقیمی از دست آوردها، پیشرفتها و خطرات موجود متاثر می باشیم. ما بدون شک هم سرنوشتیم و باید این واقعیت را در تعیین استراتیژی های خود در نظر داشته باشیم. چنین مشترکاتی، از جانبی مولود حقیقت جغرافیایی ما می باشند و از جانب دیگر، در رابطه با تهدید های مشترکی قرار دارند که امنیت، رفاه و ثبات کشورهای ما را در معرض خطر قرار داده اند. تروریزم بین المللی در منطقه ما یک شبکۀ پیچیده شامل القاعده، باندهای تروریستی در منطقه، تروریستان چچنی، تروریستان وابسته به طاهر یولداش و سایر شبکه های تروریستی آمده از کشورهای شمال آفریقا و خاور میانه می باشد. این شبکۀ تروریستی در همکاری به شبکه های تبهکار دیگر در منطقۀ ما، دارای پایگاه های وسیع بوده، افغانستان و پاکستان را به عنوان صف مقدم فعالیتهای خود مورد استفاده قرار می دهد. این واقعیت نشان می دهد که مبارزه با ترور، یک مسؤولیت منطقوی و بین المللی می باشد. از این رو حضور جامعه جهانی در افغانستان در واقعیت سهمی است در راستای تقویت امنیت جهانی.
در حالیکه افغانستان زیر سلطه القاعده و طالبان تهدید جدی را برای منطقه تشکیل میداد، افغانستان امروز دوست مطمئن و همکار کشور های منطقه است. ما سپاسگزاریم که کشور های عضو سازمان شانگهای در این راستا همکار افغانستان و جامعه جهانی می باشند. کمک به انتقال مواد مورد نیاز جامعه جهانی از طریق فدراسیون روسیه و دیگر کشور های عضو سازمان شانگهای برای نیرو های بین المللی مستقر در افغانستان سهم مثبتی است در راستای کمک به افغانستان و ما افغان ها خود را متشکر میدانیم

خانم ها و آقایان،
ثبات، رفاه و پیشرفت اقتصادی در منطقۀ ما درگرو تقویت همکاری های منطقوی در عرصه های امنیتی، اقتصادی و رشد تجارت و ترانزیت می باشد. از همین لحاظ است که افغانستان تقویت همکاری های منطقه وی را به مثابۀ بخش جدا ناپذیری از سیاست خارجی، امنیتی و توسعه اقتصادی خود می داند. منطقه ما دارای ظرفیت ها و امکانات بی نظیر رشد و توسعه اقتصادی می باشد.
از جانبی یک بازار اقتصادی بزرگ با رشد چشمگیر و از جانب دیگر منابع سرشار طبیعی استراتیژیک و افزون بر آن موجودیت یک نفوس جوان و فعال همه موقعیت و دورنمای توسعه اقتصادی را بیش از پیش گسترده می سازند.

ما باید با یک دورنمای استراتیژیک تلاش بکنیم تا در جهت نزدیکی بیشتر کشورهای منطقۀ ما گام های مشخص را برداریم. افغانستان در این راه دارای برنامه ریزی های مشخص می باشد. به زودی شاهراه حلقوی افغانستان تکمیل خواهد شد. اکمال این شاهراه و وصل آن به کشورهای همسایۀ ما ، تاجکستان، ازبکستان و ترکمنستان زمینۀ دسترسی حوزۀ مهمی از کشورهای شانگهای را با خلیج فارس از طریق ایران و به بحر هند از طریق پاکستان گسترش می دهد. احداث راه آهن از مرزهای تاجکستان و ازبکستان از طریق شمال افغانستان به جمهوری اسلامی ایران زمینۀ دسترسی همسایگان ما را به بنادر این کشور در خلیج فارس و احداث راه آهن از شیرخان بندر به مرز تورخم، زمینۀ رسیدن به بحر هند را مساعد تر می سازد. افزون بر این، افغانستان طرح های مشخص وصل به جمهوری مردم چین و از آن طریق ایران و پاکستان را زیر مطالعه دارد.
پروژۀ انتقال برق از قرقیزستان و تاجکستان به افغانستان و از آن طریق به جمهوری اسلامی پاکستان در دست اجراست. وصل افغانستان به شبکه برق ازبکستان، تاجکستان و ترکمنستان گام های مشخصی دیگری برای همگرایی منطقوی می باشد. در واقعیت افغانستان در جهت تحقق پروژۀ انتقال انرژی و امتعۀ اقتصادی میان آسیای میانه، جنوب و جنوب شرق آسیا گام های مشخصی را برداشته است. که در این راستا، در آینده نیز ما بیشتر تلاش خواهیم کرد. این ها همه فرصتهای مشخص برای همکاری اند که دورنمای همکاری میان کشورهای مان را تقویت می کنند.

آقای رییس، خانم ها و آقایان،
یکبار دیگر از مهمان نوازی گرم مردم و دولت فدراسیون روسیه و امکانی که برای گفتگو بدست آمد، از جانب خود و هیأت همراهم، سپاس گزاری می نمایم.