نشر : 15.09.2012
وزرای نو و چالش های دفاعی و امنیتی
پرسش های کلان و بی پاسخ
نامزدان وزرات های دفاع و داخله و نیز نامزد ریاست امنیت ملی توانستند در ولسی جرگه رای تایید دریافت کنند*. و اما فهرست دراز پرسش ها و نگرانی ها به ارتباط چالش های دفاعی و امنیتی و توانایی ارگان های دفاعی و امنیتی برای مقابله با آن ها همچنان پابرجا ماند. ولسی جرگه هنگام سلب اعتماد از وزرای دفاع و داخله و احضار وزیر امور خارجه ، و حال نیز هنگام تایید مسوولین جدید ارگان های دفاعی و امنیتی، به این مسایل مهم توجه نه کرد؛ مثلن :
- آیا افغانستان توانایی لازم و وسایل ضروری برای پاسخگویی به تجاوزات پاکستان و یا هم دفاع مستقلانه از خود در برابر هر گونه تجاوز دیگر را دارد یا خیر؟
- افغانستان در کدام موارد ، چی گونه و تا چی حدی می تواند روی کومک نظامی مستقیم متحدان ستراتیژیک خود برای دفع تجاوزات خارجی حساب کند؟
- عوامل و زمینه های داخلی توسعه ناامنی کدام ها اند و چی گونه می توان بر این مشکل غلبه کرد؟
- آیا قرار گرفتن نظامیان برحال در پست وزرات که پست سیاسی است، مغایر اصل عدم مداخله ی نظامیان در امور سیاسی است یا خیر؟
- خطر تاثیر گرایش های تند فرقه گرایانه بر قوای مسلح و نفوذ عناصر خرابکار در چی حدی است و چی گونه می توان زمینه ها و عوامل این خطر را بر چید؟
***
این که افغانستان نه قوای هوایی دارد و نه هم قوای مدافعه هوایی و نه هم قوای راکتی و توپخانه ی ثقیل، مساله ی روشن است. فهرست این کمبود های مادی-تخنیکی طولانی است و بر آن می توان مسایل اداری، تشکیلاتی ، سطح آماده گی مسلکی و احضارات و مورال محاربوی را نیز افزود.
واقعیت تلخ این است که قوای مسلح افغانستان فاقد توانایی دفاع مستقلانه از کشور است.
ساده گی خواهد بود اگر با استناد بر اعلامیه ی کنفرانس بن دوم تصور نمود که «جامعه ی جهانی» در مورد افغانستان به اجماع دست یافته است. این اعلامیه در واقع اختلافات جدی میان قدرت های موثر را در مورد افغانستان دور زده است.
همه نشانه ها می رسانند که اوضاع پیرامون افغانستان پس از سال 2014 متشنج تر خواهد شد و شورشیان مسلح و حامیان خارجی آنان نیز جسورتر .
گفته های آشکار برخی مهره های مهم نیز این نگرانی را بیشتر دامن زده است که عناصر هنجار ناپذیری که برخی از آنان موقعیت های مهمی را هم در داخل نظام دارند، ممکن به هنجارگریزی های آشکار دست بزنند و حتا ممکن است چالش های جدیی را متوجه نظام موجود بسازند.
با توجه به روش ده سال پسین و روش کنونی ایالات متحده و ناتو در برابر پاکستان ، بسیار دشوار است تصور نمود که پس از سال 2014 بتوان روی این حساب نمود که ایالات متحده ی امریکا و ناتو در صورت بروز خطرات جدی تر برای افغانستان، متفاوت تر از امروز عمل کنند.
هنوز برنامه ی مشخصی نیز وجود نه دارد که چی زمانی قوای مسلح افغانستان توانایی دفاع مستقلانه از افغانستان در برابر تجاوزات احتمالی خارجی و پاسخ به چالش های امنیتی داخلی را کسب خواهد کرد.
قوای مسلح کنونی افغانستان حتا هنوز توان مقابله مستقلانه ی موثر در برابر یک گروه شورشی فاقد تشکیلات منظم و تسلیحات سنگین نظامی را نه دارد ؛ چی رسد به این که بتواند از کشور در برابر تجاوز همسایه گان دفاع کند.
کوتاه این که دولت دکتورین دفاعی و امنیتی نه دارد. این خالیگاه با گذاشتن کلاه احمد بر سر محمود ، با ادعاها و گپ های هوایی و نه هم صرف با فداکاری، شجاعت و فداکاری سربازان پر شده نه می تواند.
***
* ولسی جرگه به مجتبا پتنگ با 129 رای به حیث وزیر داخله ، به اسدالله خالد با 143 رای به حیث رییس امنیت ملی و به بسم الله محمدی با 124 رای به حیث وزیر دفاع ، رای اعتماد داد.
حاجی عزیزالله دین محمد با 117 رای نه توانست آرای کافی به دست آورد. و موفق نه شد پست وزارت قبایل و سرحدات را به دست آورد.
در مجموع 241 وکیل در جلسه عمومی امروز ولسی جرگه حاضر بودند، هر نامزد وزیر باید حد اقل 221 رای را برای پوره کردن نصاب پنجاه جمع یک رای ، به منظور احراز مقامش به دست می آورد.
***
صفحه ی ویژه ی کنفرانس بن -شامل اسناد ، بیانیه ها ، تحلیل ها و نوشتارها