04.02.2019
غرزی لایق
همایش ماسکو: در یک‌قدمی اعلان «حکومت مؤقت»
همایشِ غریبه‌ی ماسکو فردا سه‌شنبه ۵ فبروری سال ۲۰۱۹ زیر عنوانِ «گفت‌وگوهای بین‌الافغانی» که صورت و سیرتِ غیر افغانی آن بر افغانی‌بودن آن چربی می‌کند، سببِ انزجار و بیزاری همبودِ آگاهان کشور و سراپای جامعه‌ی افغانی گردیده و به انبوه پرسش‌ها و گمانه‌زنی‌ها بستر ساخته است. افغان‌ها حق دارند تا در قبال قیل‌وقالِ به راه‌افتاده‌ی صلح با طالبان و چشمداشت‌های طاغوتی سله‌داران دوحه‌نشین آواز نه‌دانم‌گرایی و نفرت خویش را در پیوند با خیمه‌شب‌بازی‌های از این قبیله بلند کنند و دنبال خواندنِ این چیستان باشند.
کی‌ها به این فراخوان سروصورت بخشیده اند؟ کی‌ها به این همایش دعوت شده اند؟ کی‌ها از این نشست با گرمی پذیرایی نموده اند؟ دست‌یابی پاسخ به این سه پرسش، بیگمان، ما را به نیت این گردهماییِ و هدف‌های نامشروع و شیطانی آن آشنا ساخته، گستره و پهنای آشوبی را رسوا می‌سازد که زادگاه زخمی ما را وارد مرحله‌ی تازه‌ی خیزش‌ها و کشتارها می‌سازد. البته، نشست‌های «بین‌الافغانی»، به ویژه در لحظه‌ی کنونی یکی از ابزارهای ممکن و ناگزیر برای گذار به صلح است، غیابت دولت افغانستان در چنین جلسه‌ها و در چنین قافیه‌ی تنگ اما، به غیر از ماجراجویی و زیرپانمودن موازین حقوق بین‌الدول و به تیربستنِ‌سود ذاتی افغانستان هیچ تعریف دیگر نه دارد.
در پیام سفارت روسیه در کابل آمده است که «این نشست به ابتکار شماری از افغان‌ها مستقر در آن کشور برگزار خواهد شد و حکومت روسیه در آن هیچ‌گونه نقشی ندارد.» باید جستجو نمود که این «شماری از افغان‌ها مستقر» در روسیه از کدام سنخ آدم‌هایی اند که هزینه‌ی فراخوانِ چنین یک گردهم‌آیی را در غیاب دولت افغانستان و در سرزمین بیگانه به دوش می‌کشند. به گفته‌ی راه‌اندازان «گفت‌وگوهای بین‌الافغانی»، جانب روسیه فقط راه صدور ویزه به دعوت شونده‌گان را هموار می‌سازد و بس. چنان‌که رسانه‌یی شده است، «کمیته تدارک» برای «گفت‌وگوهای بین‌الافغانی» از پیش مهندسی گردیده و رئیس آن به اصطلاح محمد نادرشاه خوانده شده است. این کمیته که با شتاب‌زده‌گی ویژه ایجاد گردیده، طی یک ماه اخیر دو بار فراخوانده شده و به رویت تصاویر نشرشده، بیشترین شرکت کننده‌گان آن را «رفقایی» می‌ساخته است که به گونه‌یی با یکی از چکیده‌های حزب فروپاشیده دموکراتیک خلق/ حزب وطن پیوند داشته، سنگ وفاداری به یکی از رهبران همان حزب، به ویژه داکتر نجیب‌الله را به سینه می‌کوبند. همین‌ها، گویا به «گفت‌وگوهای بین‌الافغانی» با «مجاهدین» و طالبان در ماسکو راه باز نموده اند.
خرسند باید بود که دولت روسیه از «افغان‌ها مستقر» در روسیه چنین نوازش می‌کند و به ندای «دادخواهانه‌ی» شان دربِ ماسکو را برای پذیرایی آدم‌کشان حرفوی عصر ما باز می‌گذارد. آقایانِ «کمیته تدارک» باید به یاد داشته باشند که پیشآمد روسیه با هزاران و صدها هزار پناه‌جوی افغان پس از سقوط حاکمیت داکتر نجیب‌الله، در خاک روسیه چه گونه بوده است؟ هزاران داکتر، مهندس، دانشمند، فرهنگی، افسر، کارگر و کارفرما که از چنگ بی‌دادِ «جهادی» به دامن «همسایه بزرگ شمالی» پناه آورده بودند، با چه حقارت و ذلت طرد شدند؟ صحنه‌های رقتب‌بار خواباندن مهاجرین کارگر در صحن هوتل «سواستوپول» در سرمای مدهش ماسکو روی برف‌ها و رهروهای یخ‌بندان از جانب «هامون»(پولیس روسیه) هنوز مو در بدن راست می‌کند. به دل‌سوزی امروز روسیه به «شماری از افغان‌ها» باید به دیده تردید نگریست.
تنها فهرست کابینه‌ی آقای کرزی برای حضور در «نشست نماینده‌گان افغان‌های مقیم در کشورهای هم‌سود» به ۴۲ تن می‌رسد که «بنا بر دعوت رسمی دولت فدراتیف روسیه» اسپ‌ها را به جانب ماسکو زین کرده اند. افزون بر این، شماری نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و معاونین شان، برخی از سالاران جنگی تنظیم‌های جهادی، چند چهره‌ی نابابِ همان حزب زوال‌یافته‌ی دمکراتیک خلق/وطن و نیز طلبه‌های دوحه‌نشین جمع همان عباس ستانکزی که خواستار حذف نظام و برگشت به ذلت امارتِ طاغوتی طالبان است، نیز رخت سفر به جانب ماسکو بسته اند. قرارگاه این گروه بیش از صد و چند نفری گران‌ترین هوتل شهر ماسکو، هوتل دولتی «پریزیدنت هوتل»(هوتل قبلی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی) نشانی شده است. به «شماری افغان‌ها مستقر» در روسیه باید احسنت گفت که تا همین قریبی‌ها برای نشر یک کتاب ساده‌ی شعری به زبان فارسی و یا پشتو توان هزینه نه داشتند، ولی امروز همایشی به این طول و عرض را با تمام کان و کیف آن خود هزینه می‌کنند تا از قاتلین دکتور نجیب‌الله و فروپاشی دولت افغانستان در ثور ۱۳۷۱ پذیرایی شایسته صورت گرفته و باز هم «صلحی» را در غیاب مردم افغانستان تأمین کنند.
در این نشست، در عقبِ دولت افغانستان، حضور تمام مخالفین «داخل نظام»، چهره‌های طالبی، سالاران جنگی، سله‌داران «جهادی»، ناقضین حقوق بشر و جنایات‌کاران جنگی از داخل کشور و فرستاده‌های امارت اسلامی طالبان از دوحه تأمین گردیده است که شمار قریب به اکثریت دعوت شده‌گان از این فراخوان استقبال نموده است. هم‌زمان، برخی با پررویی ادعا دارند که حضور شان در نمایش ماسکو به غرض پشتیبانی از قانون اساسی کشور است. بیگمان، ندای لبیک به این همایشِ ضد افغانی، در رده‌های سهم‌داران «نظام» آرایش جدید نیروها را در پی خواهد داشت، سهم‌گیری این بدنه‌ی «نظام» در چنین گردهمایی اما، با تمام زیروبم تبلیغاتی آن، ضد سود ذاتی افغانستان، لغزش صریح از قانونیت و دشمنی با مردم افغانستان است. بعید نیست که آقای کرزی با چنین سازوبرگ هم‌راهان خویش در این سفر، سفره‌ی «فقیرانه‌ی» همایشِ «شماری افغان‌ها مستقر» در روسیه را در یک شب‌خونِ از پیش مهندسی‌شده، برای گذاشتن نخستین سنگ‌بنای «حکومت مؤقت» رنگینی ویژه بخشیده و عالم و آدم را از زوال دولت قانونی افغانستان، ساختارهای دفاعی و امنیتی آن و نیز نهاد‌های مردم‌سالار به هیهات اندازد.
به باور این قلم، هرگونه گفت‌وگوی صلح که در غیاب دولت افغانستان، میان گروه‌ها و چهره‌های افغان سروسامان یافته باشد مردود و محکوم به شکست است. چنین عروسک‌بازی‌های ساده‌لوحانه، چنان‌که در گذشته به صلح نینجامیده، در حال نیز سبب گسترش پهنه‌ی جنگ و دامن‌گیرشدن بیشتر همسایه‌ها در این جنگ می‌گردد.
+
مطالب بیشتر به ارتباط همین موضوع در آسمایی:
- حمید عبیدی: بازی سیاه روسیه از طریق سواری بر «رو سیه هان« و واکنشی که ما میتوانیم و باید نشان بدهیم