28.03.2019

سخن روز

پیام به آقای سفیر زلمی خلیل زاد در آستانهٔ‌ سفرش به افغانستان

آقای خلیل زاد، شما در مصاحبهٔ اخیر تان با بی بی سی، ملا برادر را یک شخص وطندوست تعریف کردید. دلیلش را این گفتید که وی سالیان زیادی را در زندان پاکستان سپری کرد. خوب بگذریم از این که به خاطر گل روی آی اس آی شما این حقیقت را با زبان بسیار پوشیده بیان کردید. باز هم قبول که پاکستان هر طالبی را که از آی اس آی پیروی نکرد یا مانند ملا عبیداله کشت و یا مانند ملابرادر زندانی کرد. حال پرسش من این است که دولت متبوع شما چرا این قدر دیر متوجهٔ ‌این مطلب شد و باز چرا اینان را دیده به دانسته پس از سرنگون ساختن امارت طالبی، ‌در حالی که حاضر بودند در بدل امنیت جان شان، نظام نو را بپذیرند،‌ ناگزیر از فرار به پاکستان ساخت و هزار و یک گپ دیگر ؟!...

آیا پاسخ جناب شما این است که هر کسی در یک مرحله یی بتواند در سمت تحقق سیاست های امریکا نقشی بازی کند وطندوست است و هر کی خلاف آن کرد، وطندوست نیست!؟...

بگذریم از این گفتهٔ‌ تان و هزار و یک گپ دیگر در مورد گذشتهٔ‌ سیاست ایالات متحدهٔ‌ امریکا در مورد افغانستان که شما خوب از آن ها باخبر هستید و بپردازیم به نقش کنونی جنابعالی و فرموده های دیگر تان در مصاحبه اخیر با بی بی سی.

خوب روشن است که شما به حیث سفیر امریکا، ‌از امریکا نماینده گی میکنید و طبعاً به منافع و سیاست امریکا و اهداف آن متعهد هستید. پس در همین نقش و چهارچوب اگر عمل کنید و اصول و موازین حقوق بین الدول و اصول و موازین مندرج در موافقتانهٔ ستراتیژیک و پیمان امنیتی میان کشور متبوع تان و افغانستان را مدنظر بگیرید،‌ به نفع خود شما،‌ به نفع کشور متبوع تان و به نفع وظیفه یی که رسماً برعهده دارید، خواهد بود.

دیپلوماسی میپلوماسی را که یک سو بگذاریم، روند مذاکرات امریکا- طالبان در دوحه در واقع نوعی اهانت علنی به مردم ،‌ نظام، دولت و حکومت افغانستان و در یک کلمه اهانت به کلیت افغانستان به حیث عضو تام الحقوق جامعهٔ جهانی و حقوق بنیادی و غیر قابل انکار و غیر قابل انصراف آن است. جناب شما به حیث نمایندهٔ دستگاه دیپلوماسی امریکا، تا کنون بر خلاف نص و روحیهٔ اصول و موازین حقوق بین الدول و اهداف،‌ اصول ،‌ موازین ، ارزش ها و تعهدات مندرج در موافقتنامه همکاری ستراتیژیک و پیمان امنیتی میان دو کشور،‌ با سبک نظری با افغانستان برخورد کرده اید.

جناب خلیل زاد، مصاحبهٔ‌ اخیر ‌تان با بی بی سی در واقع تلاشی است برای پرده انداختن بر این سبک نظری و یا شاید هم برای جبران آن و برای مساعد ساختن فضای عمومی در آستانهٔ‌ سفر تان به افغانستان. و اما با آن هم این مصاحبه و همچنان اظهارات اخیر آقای جان بس سفیر امریکا در افغانستان، نشان میدهد که شما هنوز هم زیر پردهٔ «مذاکرات بین الافغانی» و ارایه تعبیر خاص از آن، از تلاش برای دور زدن و در سایه قرار دادن دولت افغانستان در مذاکرات دست برنداشته اید.

حال پرسش من از جنابعالی این است که بر اساس چه مجوزی و بر مبنای کدام حقی شما در مورد ترکیب هیات افغانستان برای مذاکرات با طالبان، و سایر مسایلی که تصمیم در مورد آن ها از حقوق غیرقابل انتقال و غیرقابل انصراف افغانستان است، فرمایش صادر میفرمایید.

آقای خلیل زاد،

افغان ها در مجموع از پایان جنگ و تأمین صلح پایدار پشتیبانی میکنند. و اما،‌ به دلایلی که گفته آمدیم، از شیوهٔ برخورد شما به این مسأله ناراض اند.

ما دیگر در سال ۲۰۰۱ قرار نداریم. پس بهتر است تا عادت های گذشتهٔ تان را کنار بگذارید. افغانستان کشور آزاد و مستقل و عضو تام الحقوق جامعهٔ‌ جهانی است. تکرار میکنم که به نفع خود شما،‌ به نفع کشور متبوع تان و به نفع وظیفه یی که رسماً برعهده دارید، خواهد بود، تا به افغانستان به همین چشم بنگرید و با رعایت همین اصل عمل کنید.

افغان ها و حتا آدم های بیسواد هم میدانند که امریکا یک ابر قدرت است و دست ما هم عجالتاً زیر سنگ آن. و اما، اگر تصور فرموده باشید که به خاطر این نیازمندی افغان ها و افغانستان باید فرمایشات شما را حتا در اموری که اتخاذ تصمیم در مورد آن حقوق غیرقابل انتقال و غیرقابل انصراف خود افغان ها است، بپذیرند، سخت به خطا رفته اید. البته هستند یک مشت عناصر نوکرمنشی که حاضر اند به هر ساز شما به خاطر تأمین منافع شخصی خود شان برقصند. و اما، اینان، به هیچ وجه از روحیه و ارادهٔ واقعی ‌افغان ها نماینده گی کرده نمیتوانند.