05.06.2018
محمد عارف عباسی
دوست محترم و خوبی را از دست دادم!
ساعت هفت بجۀ صبح امروز محترم سید محمد سرور هاشمیان، پسر ارشد داکتر صاحب سید خلیل الله هاشمیان خبر تأثر آور وفات پدر مرحوم خود را ذریعۀ تلفون به من داد.
جناب داکتر سید خلیل الله هاشمیان نظر به مریضی که عاید حال شان بود در دمدمۀ صبح امروز داعی اجل را لبیک گفته جان را به جانان سپرد و راهی سفر مقرر به سوی دیار ابدیت شد.
الحکم الی لله و انا لله و انا الیه راجعون.
داکتر هاشمیان از چهره های شناخته شدۀ جامعۀ افغانی در بیرون کشور بوده شخصیت دانشمند ، عالم، صاحب مطالعه، محقق و نویسندۀ چیره دستی بودند.
با تأسیس مجلۀ آئینۀ افغانستان داکتر هاشمیان در یک موقع بی نهایت مهم و حساس آرزوی هزاران افغان گم کرده وطن را که غصه های هجران وطن برسینه های شان انباشته شده و گفتنی های بی شماری داشتند برآورده ساخته و خدمتی بس بزرگی به حیث روشن کنندۀ چراغ معرفت که وسایل دیگر نبود انجام داد. با زحمات شبا روزی، مشکلات مادی و محدودیت و نابلدی با وسائل عصری فقط با یک ماشین تایپ مجلۀ ماهواری که بیش از صد صفحه بود با محتویات عالی نشر و به سه قاره ارسال می کرد.
شناخت ما با هاشمیان صاحب از زمان سکونت شان در باغ علی مردان آغاز و در امریکا با همکاری در مجلۀ آئینه و همکار بودن در تلویزیون پیام افغان به دوستی مؤدتی تبدیل شد و هردو در سایت های انترنتی می نوشتیم و در بعضی موارد اختلاف نظر داشتیم که بر روابط دوستانۀ ما اثری نداشت.
داکتر سید خلیل الله هاشمیان مرد صاحب اصول، عاشق وطن، صاحب مناعت و جود سخی بود. راست می گفت و در راست گویی در قید آن نبود که کی مسرور می شود وکی ملول. او یک فعال سیاسی بود و بعضاً موقف گیری ها و اصرار ورزی در صائب بودن مفکوره و طرز دیدشان برای شان مخالفین بار آورد. داکتر صاحب هاشمیان طبع نازک داشت و مریضی های چند سال اخیر بیشترایشان را حساس ساخت. گاه گاهی بر افروخته و بر آشفته شده سخت می نوشتند و درشت می گفتند، ولی من با اطمینان می گویم با شناختی که از ایشان داشتم که خود شان هرگز دربرابر هیچ هم وطنی در دل کینه و کدورت را راه نمی دادند و قلب پاک داشتند.
من در عقب پرده برای بهبود روابط شان با دیگران سعی می ورزیدم و اکثراً به گپ های من گوش داده از رنچیده خاطران دلجویی نموده و معذرت می خواستند.
در کمک و معاونت به مستمندان و فعالیت های اجتماعی دست باز داشته و سخاوتمند بودند.
داکتر صاحب هاشمیان کتب و رسالاتی نوشته و در امور فرهنگی، تأریخی و ادبی خدمات شایانی نموده اند.
با عقیدۀ راسخ مرگ را واقعیت دانسته و به زندگی دارالباقی ایمان داشتند. مرد عابد و متدین بودند.
مرگ چنین دانشمندی یک ضایعه است و من با اظهار تألم و تاثرات عمیق از بارگاه الهی برای شان طلب آمرزش نموده و به محترمه خانم صاحبۀ شان و اولاد ها و اعضای خانواده تسلیت گفته صبر جمیل می خواهم.
و از هموطنانی که بنابر دلیلی از این شخصیت محترم که صفات بس بر گزیده داشتند رنجیده خاطر باشند خواهش می کنم که برای شان دعای مغفرت نمایند.
+
*یاداشت آسمایی : متن مطابق به املای نویسنده و بدون ویرایش معیاری آسمایی منتشر شده است