24.12.2007
حمید عبیدی
عریضهٔ آقای عطا محمد نور علیه خودش
آقای عطا محمد نور در سخنرانی اخیر خود، اتهامات زیادی را علیه داکتر عبدالله عبدالله مطرح ساخت و نیز وی را شخصیت پر از کاستی ها معرفی کرد.
آقای نور مدعی شد گویا رهبران طراز اول جمعیت و شورای نظار مخالف نامزدی آقای عبدالله عبدالله برای مقام ریاست جمهوری بودند- هم در انتخابات سال ۲۰۰۹ و هم در انتخابات سال ۲۰۱۴... و اما گویا این آقای عطا محمد نور بود که از داکتر عبدالله عبدالله خواسته تا خود را نامزد انتخابات بسازد . همچنان گویا این خود آقای عطا محمد نور بود که رهبران جمعیت و شورای نظار را متقاعد ساخته تا از نامزدی داکتر عبدالله عبدالله پشتیبانی کنند. و اما، امروز باز هم به گفته آقای نور ، این داکتر عبدالله عبدالله است که مسوولیت ناکامی ها را بر عهده دارد.
اگر بالفرض آقای نور راست و درست میگوید که وی جمعیت اسلامی و شورای نظار را وادار ساخته تا از یک نامزد نامناسب پشتیبانی کند، نتیجه این میشود که همه تقصیر ها بر میگردد به تصمیم نادرست خود آقای عطا محمد نور. در این صورت رهبری جمعیت اسلامی اگر منافع جمعیت را نسبت به منافع شخص آقای عطا محمد نور برتر میداند ، باید وی را هم از پست کنونی اش در رهبری جمعیت برکنار کند و هم اعلامیه اخیر خود به ارتباط تعیین والی جدید بلخ را پس بگیرد. و اگر بالفرض آن چه که آقای عطا محمد نور به ارتباط داکتر عبدالله عبدالله گفته ، راست و درست نباشد ، باز هم رهبری جمعیت اسلامی به خاطر آن باید وی را از پست کنونی اش در رهبری جمعیت برکنار کند و اعلامیه اخیر خود به ارتباط تعیین والی جدید بلخ را نیز پس بگیرد.
کوتاه این که سخنرانی اخیر آقای عطا محمد نور نشانهٔ هوشیاری و درایت وی نه ، بل در واقع خلاف آن را ثابت میسازد؛ زیرا آقای عطا محمد نور در واقع خود علیه خودش عریضه کرده است...
آقای عطا محمد نور همچنان گفت که مساله اتخاذ تصمیم در مورد بودن و رفتن خود را از پست ولایت بلخ به رهبری جمعیت و شخص آقای صلاح الدین ربانی محول کرده است و هر تصمیمی که وی بگیرد از آن متابعت خواهد کرد. این در واقع نهادن صابون زیر پای صلاح الدین ربانی است. به این معنا که هرگونه ناکامی و نتایج و پیامدهای منفی تصمیم به ساده گی بر گردن آقای صلاح الدین ربانی انداخته شده میتواند و طبعاً هر کامیابی احتمالی را آقای نور میتواند دستاورد خود معرفی کند.
آقای عطا محمد نور همچنان گفت که رییس جمهور هیچ تقصیری در مورد وی نه دارد ؛ زیرا این خود او بوده که پیوسته در حرف و عمل از رییس جمهور انتقاد کرده و با وی مخالفت ورزیده است – گاهی حتا با تندی و تیزی. به این ترتیب آقای نور به رغم کلمات تند و تیزی که گفت، در واقع چون از کسب عملی پشتیبانی های مورد ادعایش اطمینان نه دارد، لذا با گفتن این سخنان به نشانی رییس جمهور به اصطلاع عوام «راه کنجشکگ» را برای آشتی با رییس جمهور باز گذاشته است. همچنان باید گفت که برخلاف گفته آقای نور ، چنان که اظهارات و موضعگیری های اخیر نشان میدهند، داکتر عبدالله عبدالله نیز در جمعیت اسلامی و به خصوص در حوزه نفوذ شورای نظار آن چنان بی پایه و بی پشتوانه نیست- در غیر آن اگر چنان که آقای نور ادعا کرده عبدالله یک هیچ میبود، در این صورت اصلاً لزومی نه داشت تا وی را این چنین مورد تاخت و تاز قرار بدهد.